İlk durakları, Tozluyaka'nın en kenar mahallesi olan Çöplük oldu. Burada, açlık ve yoksulluk içinde yaşayan çocuklarla tanıştılar. Çocuklara, onlara yardım etmek için geldiklerini söylediler. Çocuklar, önce tereddüt ettiler ama sonra, bu insanların farklı olduğunu anladılar. Onlar, sadece yardım etmek isteyen insanlardı.

Çocuklara, yemek ve kıyafet verdiler. Onlarla oyunlar oynadılar. Çocuklar, çok mutluydular. Uzun zamandır böyle mutlu olmamışlardı.

İkinci durakları, Tozluyaka'nın en tehlikeli mahallesi olan Ölüm Sokağı oldu. Burada, uyuşturucu ve şiddetle mücadele eden gençlerle tanıştılar. Gençlere, onlara yardım etmek için geldiklerini söylediler. Gençler, önce şüpheyle yaklaştılar ama sonra, bu insanların samimiyetini anladılar. Onlar, sadece onlara yardım etmek isteyen insanlardı.

Gençlere, uyuşturucudan kurtulmalarına ve hayata tutunmalarına yardımcı oldular. Gençler, çok mutluydular. Uzun zamandır böyle mutlu olmamışlardı.

Umut yolculuğu, Tozluyaka'nın her sokağına, her mahallesine yayıldı. Umut, Tozluyaka'nın sokaklarında dolaşmaya başladı.

Umut, zulme, adaletsizliğe, sevgiye aç olan herkese dokundu. Umut, onlara, hayatlarında bir şeyleri değiştirebileceklerini gösterdi.

Umut, Tozluyaka'yı değiştirdi. Tozluyaka, artık daha umutlu bir yer olmuştu.

İçimizdeki Şanslı Olanlar

Umut yolculuğunun kahramanları, içimizdeki şanslı olanlardı. Onlar, hayata tutunmak için mücadele eden insanlardı. Onlar, umudun gücüne inanan insanlardı.

Umut yolculuğu, bize, her zaman umudun olduğunu hatırlattı. Biz de, içimizdeki şanslı olanlar gibi, hayata tutunmak için mücadele etmeliyiz. Biz de, umudun gücüne inanmalıyız.